Potencjalne źródła zapłonu
Przepisy precyzują 13 efektywnych źródeł zapłonu, należą do nich: gorące powierzchnie, płomienie i gorące gazy ( w tym gorące cząstki), iskry wytwarzane mechanicznie, urządzenia elektryczne, prądy błądzące oraz katodowa ochrona przed korozją, elektryczność statyczna (wyładowania snopiaste, stożkowe i z obłoku pyłu), uderzenie pioruna, fale elektromagnetyczne o częstotliwości radiowej (od 104 Hz do 3×1012 Hz), fale elektromagnetyczne o częstotliwości od 3×1011 Hz do 3×1015 Hz, promieniowanie jonizujące, ultradźwięki, sprężanie adiabatyczne i fale uderzeniowe, reakcje egzotermiczne oraz włącznie z samozapaleniem się pyłów.
Do wystąpienia wybuchu potrzebne są zatem następujące elementy: materiał palny wymieszany z powietrzem, stężenie materiału palnego, które musi mieścić się w określonych granicach oraz źródło zapłonu. W warunkach przemysłowych istnieje wiele źródeł, które mogą zapoczątkować spalanie i wybuch mieszanin pyłowo-powietrznych. Najczęstszymi źródłami zapłonu w przypadku wybuchów pyłów występujących na stanowiskach pracy są iskry mechaniczne. Na podstawie zebranych materiałów mają swój udział aż w 30% zdarzeń. Do innych znaczących źródeł zapłonu należą również: elektryczność statyczna, tarcie oraz tlące się miejsca.
Źródła zapłonu można podzielić na aktywne i pasywne.